به قلم:?️ رضا زاهدی اصل, کارشناس ارشد مدیریت آموزشی

از دیرباز شهرستان بهبهان ملقب بوده است به دارالمونین و مراعات کردن کسبه و تجار و ارزان فروشی کالاها و خدمات. به طوری که مردم از دهات و شهرهای اطراف, برای خرید مایحتاج خود به بازار بهبهان روی می آوردند و به طبع آن با دست پر و رضایت خاطر به منازل خود باز می گشتند. محلات قدیمی بهبهان, بارانداز مخصوص کاروان های تجاری روستاها و شهرهای اطراف را داشتند که برای انجام داد و ستد به بازار بهبهان روی می آوردند. این شهر تا همین چند سال قبل نیز شهرت خوشنامی خود را به همراه داشت تا مقوله ای به نام گرانی ملک و اجاره پیش آمد که به طبع آن, کسبه هم برای جبران کسری خود, مجبور به بالابردن قیمت اجناسشان شدند و این خود باعث بهم خوردن تراز خرید و فروش شهرستان ما با شهرستان های اطرافش شد.
همگان نیک می دانید که پس از سال ١٣٩۶ و پیامدهای بر هم خوردن برجام و بالارفتن قیمت دلار و طلا, قیمت همه ی کالاها و به دنبال آن ملک و زمین نیز بالا رفت اما, در بهبهان بحث بالا رفتن قیمت ها به قدری ناگهانی و افسار گسیخته شد که این مساله باعث توهم کاذب برای مالکین ملک و زمین گردیده است. شدت این توهم را در میزان اجاره بهای منازل و خصوصا مغازه هائی که در بافت قدیم و یا حاشیه ی شهر قرار داشتند و بنا به دلیل در حاشیه قرار داشتن و کمبود زد و خورد مناسب برای خرید و فروش, ارزش کمتری هم داشتند را بیشتر می توان مشاهده کرد. مغازه هائی که تا پیش از دوره ی اپیدمی کرونا به قیمت سیصد و چهارصد هزار تومان به اجاره داده می شدند و مستاجر مناسبی هم برایشان پیدا نمیشد, اکنون با قیمت های نجومی چند میلیون به بالا و پیش پرداخت های چند ده میلیون تومانی و حتی بیشتر به اجاره داده می شوند, آن هم در زیر چشمان مسئولین شهری که گویا در خواب خرگوشی به سر می برند. کافیست سری به مغازه های حاشیه ی شهر بزنید و از تغییر قیمت اجاره بهای امسال و پارسالشان بپرسید که با نرخ های نجومی به اجاره داده می شوند و مغازه دار بیچاره ای که به دلیل جا افتادن در محلش, یا مجبور به قبول شرایط *مالک طمعکار* می شود و یا باید به دنبال جای دیگری بگردد که با درامدش همخوانی داشته باشد که آن هم مستلزم کلی وقت و انرژی می باشد و مدتی نداشتن مشتری تا جا افتادنی مجدد و ….
پس از هیاهو و جنجال های کاذب مربوط به نهضت آسفالت و مبلمان شهری, کسبه ی خیابان های مربوطه, ماهها دچار فلج شدند. عدم همکاری و همیاری سازمان هائی مانند اداره ی فاضلاب و برق و شهرداری و غیره, باعث شد پروژه ای که به نام یک ماهه آغاز به کار می کرد, بین شش ماه تا نزدیک به یک سال, کارش به طول می انجامید. به طبع ساخت و ساز و قطع بودن راه های رفت و آمد, مستاجرین مغازه ها با سیلی صورتشان را سرخ کرده تا زیر بار دین موجرشان نمانند. کرونا نیز مزید بر علت شد و آنچه را که بدترین بود را بر سر اهالی و کسبه آورد. اما, به محض اتمام پروژه, مشاهده میشد به جای این که مالکین با مستاجرینشان راه بیایند تا جبران مافات بشود برای این بندگان خدا, شرایطی جلوی پایشان می گذاشتند که قوم بنی اسرائیل جلوی موسی گذاشت. کافیست پای درد و دل این مستاجرین و کسبه ی با آبرو و محترم بنشینید تا متوجه ی خون دل خوردنشان شوید.
خیابان های منتهی به حاشیه ی شهر, بخاطر قرار گرفتن در حومه, برای خیلی از مشاغل مناسب نیست و فقط بعضی از مشاغل خدماتی مانند مکانیکی و برقکاری و تعویض روغنی و مشاغلی که ارائه دهنده ی خدمات هستند, می توانند در این خیابان ها موفق به کسب درامد شوند و برای مشاغلی که فروشنده ی کالا هستند مناسب نمی باشد اما, بنا به کمبود شغل مناسب برای جوانان, بعضی افراد از روی ناچاری روی آورده اند به این مناطق بعضا دورافتاده که مثالش, مثال دهل است و آوای خوشش از دور.
بقیه ی خیابان ها و محلات شهر بهبهان هم با مقداری کم و زیاد, ازین قضیه مستثنی نمی باشند و لازمست که مسئولین ذیربط, فکری به حال قیمت اجاره و ملک در بهبهان نمایند.
البته آسمان ایران در همه جا آبیست و معضل خرید و اجاره ی ملک, موردیست ملی که می طلبد مسئولان کشوری, فکری اساسی برای این مورد نمایند.