#تبلیغات_انتخابات_۱۴۰۰

نقش درختان مثمر در تولید اکسیژن بیشتر و ایجاد درآمد پایدار در فضای سبز شهری بهبهان

نویسنده : اسماعیل برزن
کارشناس ارشد عمران – شهرسازی

فضای سبز شهری به عنوان یک پارامتر زیست محیطی باید با توجه به شرایط محیطی هر منطقه مورد ارزیابی قرار گیرد و الگوهای مختلف پراکنش فضاهای سبز شهری با رویکرد اکولوژی منظر شهری در آن مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و در نهایت نتایج این نوشتار در چهار چوب راهکارهایی جهت نیل به پایداری شهر‌ی و با در نظر گرفتن جنبه های ساختاری و عملکردی فضاهای سبز ارائه شده است.

فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی دارد که کمبود آنها می تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد.

در همین راستا متذکر می شوم که احداث باغ های شخصی دارای بازدهی اجتماعی است، اما اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی شهرها به حساب می آید.

مهمترین اثرات فضای سبز در شهرها کاهش آلودگی هوا, کاهش آلودگی صوتی, تعدیل دما, افزایش رطوبت نسبی, تلطیف هوا و جذب گرد و غبار و بعضاً درآمد پایدار و تولید اکسیژن است.

سایر اثرات فضای سبز در شهرها نسبی هستند، ولی مجموعه اثرات فضای سبز حضور آنها را در شهرها اجتناب ناپذیر می کند.

پارک ها و گردشگاه های سبز شهری جزیی از محاسبه سرانه فضای سبز شهری محسوب می شوند و سایر فضاهای سبز عمومی مانند فضای سبز میدان ها، کنارگذر راه ها و لچکی ها جزو محاسبه سرانه را در بر نمی گیرند؛ زیرا در یک محیط شهری هر یک از عناصر سبز باید متناسب بـا عملکـردی کـه بـر عهده گرفته اند ارزیابی شوند.

در این راستا مکان یابی فضای سبز باید از اصولی چون” مرکزیت، سلسه مراتب و دسترسی ” تبعیت کند.

تعیین سرانه فضای سبز تا حد زیادی بستگی به خصوصیات بیوکلماتیک منطقه و شهر دارد.

استاندارد سرانه فضای سبز- جدا از استانداردهای فضاهای تفریحی- در دنیا برای هر فرد ۲۵ متر مربع و در کشور ما بـرای هر فرد ۹ تا ۱۲ متر مربع است؛ در حالی که در حال حاضر تنها ۷ متر مربع از این فضا در بهبهان تامین شده کـه پراکنـدگی ایـن ۷ متر نیز از توازن درستی برخوردار نیست.

در نوشتار بعدی مشکلات فضای سبز شهری را بصورت تخصصی ارزیابی و ارایه طریق آنها را بررسی اجمالی می نمایم

در این راستا ما را همراهی کنید…